بهانه های جدید رضا

امسال رضا به کلاس دوم دبستان آمده، اگر به یاد داشته باشید او سال قبل کلاس اول بود که یک هفته قبل از رفتن به مدرسه با شور و شوق زیاد لباس های مدرسه را می پوشید کیفش رو به دوش می انداخت و توی اتاق بالا و پایین می پرید. تا اینکه اول مهر شد و سه روزی که مدرسه رفت از روز چهارم به بهانه مریض شدن مدرسه نرفت، تا اینکه یک سری توصیه ها به مادر رضا کردیم که بعد از بکار بردن آن توصیه ها بهانه رضا تمام شد و کلاس اول رو با موفقیت به پایان برد.

اما امسال که رضا به کلاس دوم آمده با بهانه های جدیدی تکالیفش رو انجام نمی ده. دیروز رضا موقع مشق نوشتن مدام نق میزد و می گفت دستم خسته میشه نمی تونم بنویسیم، به مادرش میگه حتماً تو باید بشینی کنارم تا من مشقم رو بنویسم، تو باید برام نصفش رو بنویسی اگه می خوای مشق هام رو بنویسم باید برام جایزه بخری، تو باید برام بخونی تا من بنویسم، اول باید کارتون ببینم یا با کامپیوترم بازی کنم بعداً مشقهامو بنویسم، گشنمه، تشنمه برم آب بخورم، سرم درد میکنه و ... خلاصه رضا برای نوشتن یه صفحه مشق هزار تا بهونه میگره و مادرشو کلافه میکنه.

اینها نمونه هایی از بهانه های جدید رضا است که باعث شده همیشه او و مادرش با هم دعوا داشته باشند، رضا گریه میکنه و نق میزنه، مادرش قهر میکنه، عصبی میشه و داد میزنه خلاصه هر روز سرنوشتن مشق تو خونه آنها جنگ و دعواست و مشق های رضا تا ساعت 10 شب طول میکشه، آخرش هم رضا از خستگی یا سر دفتر مشقش خوابش میبره یا سر غذا و مادرش هم از روی دلسوزی بقیه تکالیف رضا رو انجام میده، آماده میکنه و میزاره تو کیفش تا رضا صبح که بیدار شد، همه چیز آماده باشه و بره مدرسه، دیگه رضا هم فهمیده بالاخره هر کدوم از کارش که بمونه مادرش براش انجام میده به همین خاطر خیلی نگران نیست.ولی هر روز صبح مادر به رضا میگه دیگه این آخرین باره که من تکالیف تو رو انجام میدم اگر خودت کارهاتو

انجام ندی، میام مدرسه به خانم معلمت میگم. دیگه کاری ندارم، به من ربطی نداره، به من چه اصلاً بی سواد شو اصلاً اگه نمی خوای مدرسه نرو، بزرگ که شدی بعداً پشیمون میشی، این هم برنامه هر روز صبح رضا و مادرشه رضا هم قول میده که دیگه خودش کارهاشو انجام بده ولی عصر که از مدرسه برمی گرده همه ی اون داستان ها دو بار تا شب تکرار میشه و آخر شب هم رضا می خوابه و بازم، مادرش دلش نمی آد که رضا تکلیف انجام نداده به مدرسه بره و دو باره همه تکالیف رو مادر انجام میده.باباش که اصلاً با این چیزها کاری نداره دیروقت می آید خونه، همیشه میگه من خسته ام، حوصله ندارم اخبار گوش میده، با موبایلش ور میره یا مسابقه فوتبال نگاه میکنه، فقط گاهی میگه ولش کن بچه رو اذیت نکن. خودش خوب میشه مگه ما که درس نخوندیم چی شده؟ این حرف ها هم مادر رضا رو به هم میریزه و عصبی می کنه، رضا هم از حرف‌های پدرش گاهی سوء استفاده میکنه و بیشتر تنبلی میکنه.حالا به نظر شما برای اینکه مشکل رضا و مادرش حل شود چه کار باید کرد ؟ما هم چند تا راه حل یا توصیه داریم که با مادر رضا مطرح می کنیم شاید مشکلات رضا و مادرش کمتر بشه یا حل بشه ولی هر چقدر راه حل های بیشتری به آنها پیشنهاد کنیم حتماً بهتر میتونیم به رضا و مادرش کمک کنیم. شما هم فکر کنید.

توصیه های ما برای مادر رضا

- مدت زمان مشق نوشتن رضا را 5 تا 10 دقیقه تعیین کند، بعد رضا 10 دقیقه بازی یا استراحت کند و مجدداً 5 تا 10

دقیقه دیگر بنویسد، این شیوه را ادامه دهند تا تکالیفش تمام شود.

- با رضا قرار بگذارند هر وقت 2 خط نوشت 10 دقیقه بازی کند و مجدداً برگرده دوباره دو خط بنویسد 10 دقیقه دیگر

بازی کند، این شرایط رو ادامه دهند تا تکالیفش تمام شود.

- وقتی که رضا در حال نوشتن مشق هست مادرش با بهانه ای کم کم از کنارش دور شود، به عنوان مثال به رضا بگوید

من میرم تا آشپزخونه یه سری به غذا بزنم برگردم.

- یا بگوید تا تو یک خط بنویسی من یه تلفنی به خاله بزنم و برگردم.

- یا به او بگوید تا تو دو خط بنویسی من از مغازه دم خونه یه چیزی بخرم و برگردم.

- برای مدت کوتاهی مثلاً 2 دقیقه تا 5 دقیقه از کنار رضا دور شود ولی به او اطمینان بدهد وقتی کارش تمام شد دوباره برمیگرده.

- مادر رضا باید این شرایط را هر روز به تدریج انجام دهد، برای اینکه وابستگی رضا رو به خودش کم کند باید ابتدا دقایق

کوتاهی از رضا دور شود و به تدریج زمان دور شدنش را بیشتر کند.

.- با رضا قرار بگذارد که یک خط را براش می خونه و رضا بنویسد

- یا اینکه یک خط خود رضا بخواند و بنویسد این تمرین هم ادامه دهند تا مشق رضا تمام شود.

- یا اینکه اول رضا 2 خط یا 3 خط از کتاب رو خودش بخواند و بنویسد بعد مادرش 2 خط را می خواند و رضا بنویسد. این

شرایط هم ادامه دهند تا بتدریج رضا عادت کند که بخواند و بنویسد.

- هر وقت رضا تکالیفش را انجام نداد مادر هیچکدام را انجام ندهد و منتظر باشد ببیند وقتی رضا صبح بیدار شد و متوجه

میشود که تکالیفش انجام نشده چه واکنش یا رفتاری نشان می دهد و همان لحظه از رضا سوال کند که برای حل این

مشکل چه باید کرد. راه حل های مثبت رضا را بپذیرد و با هم انجام دهند.

- اگر رضا هیچ راه حلی نداشت با همان وضع به مدرسه برود و خودش جواب معلم رو بدهد.

- اگر به خاطر انجام ندادن تکالیفش خواست در منزل بماند اجازه ندهد. حتماً او را به مدرسه بفرستد.

- قبل از اینکه از او بخواهد که تکالیفش را انجام دهد اول با هم بازی کنند یا به پارک نزدیک محل بروند یا با هم یک کارتون مورد علاقه رضا را ببینند، بعداً رضا تکالیفش را انجام بدهد.

- برای اینکه رضا به حرف های مادرش گوش دهد، روزهایی که با هم خونه هستند ساعاتی را یا در منزل یا بیرون از منزل با هم بازی کنند.

.- برای انجام تکالیف رضا یک زمان تعیین کند، مثلا 2 ساعت

- زمان شروع را اول دفترش یادداشت کند تا رضا ببیند، زمان تمام شدن تکالیف رو هم در انتهای دفترش یادداشت کند.

- از تذکر دادن زیاد و مداوم به رضا پرهیز کند.

- هر روزی که رضا تکالیفش را به موقع انجام داد همان روز و همان لحظه او را تشویق کند، بهترین تشویق وقت گذاشتن برای بازی کردن یا بیرون رفتن با رضا است.

- هر روز که رضا تکالیفش را به موقع انجام داد در یک جدول مانند نمونه زیر برایش ستاره بچسباند و با هم قرار بگذارند

اگر رضا تا آخر هفته 7 ستاره گرفت یک پاداش خوب از مادرش دریافت کند.

ا- گر دیرتر از زمان تعیین شده انجام داد بابت هر 2 روز یک ستاره بگیرد که در این صورت پاداش کمتری دریافت می‌کند.

- اگر اصلا انجام نمي دهد به مشاور مدرسه يا روانشناس در مراکز بهداشتي درماني مراجعه نماييد.

- هر وقت از دست رضا ناراحت است، با او دعوا نکند فقط برای مدت کوتاهی 2 تا 5 دقیقه رابطه کلامی، چشمی و عاطفی خودش را با او قطع کند.

- مادر باید دقت کند هر وقت تصمیم می گیرد برای مدت کوتاهی رابطه خودش را با رضا قطع کند، نکات زیر را رعایت کن:

- زمان مشخصی را برای انجام تکالیف رضا تعیین کند.

- در این تصمیم گیری رضا هم نقش داشته باشه و با هم به توافق برسند.

- دقت کنند زمان طوری تنظیم شود که تا حد امکان با زمان پخش برنامه های تلویزیونی مورد علاقه رضا هم زمان نباشد

- مکان خاصی را برای انجام تکالیفش مشخص کند، مکانی ساکت و آرام که نور کافی داشته باشد.

- محیط اطرافش شلوغ نباشد، کتاب ها و وسایلی که نیاز ندارد از اطرافش جمع کند.

- تلویزیون، کامپیوتر و اسباب بازی در آن مکان وجود نداشته باشند.

- بعد از انجام هر تکلیف 5 تا 10 دقیقه به او فرصت بازی بدهد.

- در پایان هر روز که تکالیفش رو به موقع انجام داد به او پاداش بدهد.

- دقت کند پاداش ها صرفاً پول نباشند

- بهتر است پاداش ها کلامی، عاطفی و رفتاری باشند.

- سعی کند برای کاهش وابستگی رضا به تدریج مسئولیت انجام کارهایش را به خودش واگذار کند.

- از بکار بردن پیام ها و دستورات منفی مثل اینکه تو نمی فهمی، دوستت ندارم، بچه بدی هستی، از دست تو خسته شدم، از پسر عموت یاد بگیر و ... خودداری کند.

- هر وقت شرایط رضا بهتر شد و خودش کارهایش را انجام داد با معلمش هماهنگ کند تا در کلاس تشویق شود.

 مطالب بیشتر بخوانید

نویسندگان: علی اسدی - الهه حسن پور - دکتر رحیمی

وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی
مطالب بیشتر بخوانید